به گزارش سلامت نیوز به نقل از یورونیوز، پژوهشگران دانشگاه هاروارد در این تحقیق داده‌های بیش از ۱۲ هزار بزرگسال ۵۰ ساله و بالاتر را بررسی و میزان تنهایی آنها را دو بار با فاصله چهار سال پیگیری کردند.
سپس سطح تنهایی آنها را با تعداد سکته‌های مغزی روی داده مقایسه و یافته‌های خود را در قالب گزارشی در مجله eClinicalMedicine منتشر کردند.
افزایش ۵۶ درصدی خطر سکته مغزی
بررسی‌ها نشان داد شرکت کنندگانی که در اولین ارزیابی «تنها» شناسایی شدند، در مقایسه با کسانی که تنها نبودند، ۲۵ درصد بیشتر احتمال داشت که دچار سکته مغزی شوند.
همچنین خطر سکته مغزی در کسانی که در هر دو ارزیابی به عنوان افرادی با «تنهایی مداوم» طبقه بندی شدند، در مقایسه با افرادی که احساس انزوای دائمی نداشتند، ۵۶ درصد بیشتر بود.
ینی سو، از اعضای تیم تحقیق در بخش علوم اجتماعی و رفتاری دانشگاه هاروارد در این باره می‌گوید: «اکنون تنهایی بیش از هر زمانی به عنوان یک مسئله مهم بهداشت عمومی در نظر گرفته می‌شود و یافته‌های ما نشان می‌دهد که چرا چنین است.»
او می‌افزاید: «یافته‌های ما نشان داد که تنهایی به ویژه هنگامی که به طور مزمن تجربه شود، ممکن است نقش مهمی در بروز سکته مغزی داشته باشد؛ که در حال حاضر یکی از علل اصلی ناتوانی طولانی‌مدت و مرگ و میر در سراسر جهان است.»
در این تحقیق، افرادی که تنهایی موقتی را تجربه کرده بودند (چه در ابتدا یا در ادامه تحقیق) افزایش واضحی در خطر سکته مغزی نشان ندادند.
نظر شما